الماس‌های آگاهی (۲)

از یک چاه خشک نمی‌توان آب بیرون آورد، اگر خشم در تو نباشد هرگز کسی قادر نیست آنرا در تو آشکار کند ...

XXXxxxXXXxxxXXXxxxXXX

xxxXXXxxx

در گذشته و آینده غرق نباش. اگر در حال باشی، آنگاه ذهن قادر به فکر کردن و حرکت کردن نیست، آنگاه ذهن باز می‌ایستد. آگاه باش که تمام تلاش مراقبه این است ...

XXXxxxXXXxxxXXXxxxXXX

xxxXXXxxx

آنگاه که بپذیری هرآنچه که زشت است از آن توست و تو آنهایی، همانگونه که هر چیز زیبا از آن توست و تو آنهایی، فقط آن هنگام قادر به رشد و تصفیه شدن خواهی بود ...

XXXxxxXXXxxxXXXxxxXXX

xxxXXXxxx

اگر هر عملی را با هوشیاری کامل انجام دهی، حتی غذا خوردن، راه رفتن، دیدن، حرف زدن و ... آنگاه دیگر ذهنی نداری، زیرا تمام هوشیاری تو متوجه عمل هوشیارانه توست ...

XXXxxxXXXxxxXXXxxxXXXxxxXXXxxxXXXxxxXXXxxxXXX

 

XXXxxxXXXxxxXXXxxxXXXxxxXXXxxxXXXxxxXXXxxxXXX

نظم در دنیا موروثی و فطری است، وقتی بکوشی ایجاد نظم کنی، بی نظمی خواهی آفرید، چنانچه رشد کردن امری ساده و طبیعی است و به هیچ نظم تحمیلی نیاز ندارد ...

XXXxxxXXXxxxXXXxxxXXX

xxxXXXxxx

هوشیار باش، به افکارت خوب و بد اطلاق نکن. تو ناظری نه قضاوت کننده. پس کوشش نکن که زندگی را تقسیم کنی، تقسیم آن به دو بخش خوب و بد ناخالصی ایجاد می‌کند ...

XXXxxxXXXxxxXXXxxxXXX

xxxXXXxxx

تعریف نکن، تعریف ها تولید آشوب می‌کنند. زیرا تعریف کردن یعنی تقسیم کردن. اگر تقسیم کنی جدایی آفریده‌ای، دوگانگی درست کرده‌ای و بدان که هستی یگانه است ...

XXXxxxXXXxxxXXXxxxXXX

xxxXXXxxx

ذهن سرشار از قوانین و مقررات است، قوانینی که اصیل نیستند و جامعه بر آن تحمیل کرده. بنابراین برای زیستن اصیل، معصومیت کافی است. معصومیت والاتر از هر قانون و انضباط تحمیلی است ...

XXXxxxXXXxxxXXXxxxXXX

xxxXXXxxx

حقیقت قابل جستجو نیست، زیرا اگر جستجو کنی آنگاه لحظه حال را از دست داده‌ای. حقیقت را نمی‌توان جستجو کرد، اما می‌توان یافت. در طلب نباش، از دست خواهی داد، پس طلب نکن و به دست آر ...

XXXxxxXXXxxxXXXxxxXXX

xxxXXXxxx

اگر زمانی که خشمگین می‌شوی، خود را چنان در خشم رها سازی که <<خشم>> شوی نه <<خشمگین>> و آنگاه که از خشم و آتش به تلاطم افتادی و ناگهان به آن آگاه شدی، خواهی دانست که خشم چه اندازه رفتاری مضحک است، می‌توانی به خودت بخندی، زیرا به فراسوی خودت رفته‌ای و دیگر هرگز خشم قادر نیست بر تو تسلط یابد ...